گل رفت و شمیم خوشش اینجاست هنوز
بلبل به هوا ی گل چه شیداست هنوز
رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد
تا از تن تبدار زمین روح خدا رفت / بالندگی از همت عنقایی ما رفت
آن ابر که گل هم قدم بارش او بود / سیراب نکرده عطش دشت، چرا رفت؟
با آمدنت بهار دل پیدا شد / بلبل به نوا آمد و گلها وا شد
ای کاش که رفتنت نمی دیدم من / با رفتن تو قیامتی بر پا شد . . .
می سوخت چو شمع تا سحر در شب مرگ
گل خنده زد و نهاد لب بر لب مرگ . . .
هر دل شد حجله ای برای غم تو / هر دیده چو دجله است در ماتم تو
از یاد نرفته ای که دلها با توست / دل نیست مگر دلی که شد همدم تو . . .
دل به عشق اش داده ام دلداده ام
کی توانم بردباری، گریه کن . . .
آن باغ پر از شکوفه پر پر گردید
کز بوی خوشش جهان معطر گردید . . .
هر مرد و زن و عاقل و دیوانه گریست
آنروز چه مظلوم و غریبانه گریست . . .
تصویر تو را چو خاک در قاب گرفت
خورشید به گل نشست و مهتاب گرفت
هر کجا پا بنهی حسن وی آنجا پیداست
هرکجا سر بنهی سجدهگه آن زیباست
در غم هجر رُخش، این همه شور و غوغاست
هر جا که نظر کنند، در سوی ویاند
بر دل من چو می نهی داغ فراق خود چه غم
هر چه نهی بنه که من سر با رضات می نهم
خون جگر چه می شود، کاسه به کاسه سر به سر
از سر مژه می چکد ، قطره به قطره نم به نم
زخمیکه به قلب شیشه هامانجاریاست
در خونرگ سبز ریشه هامان جاری است
فریاد تو در همیشه هامان جاری است
باید که چو ابر روز و شب گریه کنیم
لبخند در این زمانه بیمفهوم است
بغض به سینه می رود پهنه به پهنه لب به لب
اشک زدیده می رود چشمه به چشمه، یم به یم
همچو هزار در غمت شاخه به شاخه، گل به گل
ناله زدل برآورم سینه به سینه، دم به دم
بر سر زلف عقده با حوصله شان می کشم
حلقه به حلقه مو به مو، طره به طره خم به خم
رحلت جانسوز امام خمینی(ره) تسلیت باد

نظرات شما عزیزان: